Lalka zjednoczona ze swoim mistrzem jest metaforą woli i jej braku, symbolem wzajemnego powiązania i obustronnej kontroli. Razem tworzą jeden organizm , w którym krzyżują się piękno i groteska, gdzie występuje chorobliwa i ekstatyczna walka o dominację i gdzie rzeczywistość i fantazja pojawiają się naprzemiennie. ich rozmowa jest niezwykła.

No więc … ja tworzę lalki.

Mniej więcej o tej porze w 1801 roku w Wielkiej Brytanii rozpoczął się pierwszy spis powszechny. W kolejnym badaniu przeprowadzonym w 1881 roku mieszkańcy zostali poproszeni o podanie swojej „warstwy społecznej, zawodu lub zajęcia”. Niektóre z najbardziej zaskakujących odpowiedzi zachowanych przez londyńskie towarzystwo socjologiczne brzmiały:

– kolorysta sztucznych ryb
– rycerz naparstka
– odkażacz linii kolejowej
– egzaminator bielizny osobistej
– lalkarz
– właściciel karzełków
– lalka

Ilaria Comisso pochodzi z Włoch. Jest niezależną ilustratorką, scenografem i twórcą lalek dla teatru i dla kinowej animacji poklatkowej. Pracuje głównie we Włoszech, ale współpracuje również z wieloma międzynarodowymi artystami i grupami teatralnymi. Ilaria odbyła roczną praktykę w zakresie lalkarstwa pod kierunkiem mistrza lalkarstwa – Natale Panaro. Uzyskała także dyplom profesjonalnej szkoły lalkarstwa (Szkoła Lalkarstwa w Cervii) w 2007 roku oraz dyplom w zakresie ilustracji (Scuola del Fumetto) w 2005 roku w Mediolanie. W swojej pracy artystka głównie używa drewna, ale pracuje także z papier machè, pianką, metalem i tworzywami mieszanymi.

Główną pasją Ilarii jest mechaniczna strona lalkarstwa.